Şımarık Puhpuh, geçen hafta, Çüş, çüşşş! diyerek girmişti kapıdan. Gidene kadar da çüşleyip durmuştu. Dayanamayıp, Hayrola, eşekler mi var burada? demiştim. Yüzüme bakıp sırıtmıştı. Bu hafta da çüşlerse canına okuyacağım onun. Umarım çüşler!
İşler umduğum gibi gitmedi. Ben Puhpuhu pataklamayı düşünürken, o benim KAHRAMANIM oldu. Ağlarını GICIK BİR MİLYONCUyla ören ÇILGIN YAZ tatilimin en matrak anısını ona borçluyum. Yalnız ona mı? Bir de ZEPLİN TEYZENİN YILDIZLARI var!
Siz bu kitabı o ...