“Nihat Özdal’ın Umami’deki şiirleri, bir harmanlama: Şair, şiirin dilsel olanaklarının ayırdında, kendini yemek, mutfak, toprak kültürleriyle harmanlayarak okuyucuya sunuyor. Umami gibi bir tadın peşinde- keskin tatlardan ayrı: ne acı ne tatlı ne de ekşi. Yüzeylerde dolaşarak bilineni çarpıcı yapmayı, kişisel kendi olma tarihini paylaşmayı, dünya ve coğrafyanın dildeki tadını ve dilin umami tadını harmanlıyor. Şiir, derinlere dalma olanakları sağladığı gibi yüzeyde dolaşmayı renklendirme olanakl ...