Hatalar, hiç yapmamız gereken yerde duruyorlar. Sanki daha biz varolmadan önce bizi bekliyorlar. Önceden yazılmış çizilmiş bir oyun bir kurgu. Hatalar bir figüran gibi cansız. Bir dokunuşla canlanıyor. Seni bekleyen tüm olmazlar oluyor.
Aslalar imkansızlığını yitiriyor senden bi haber. Figüran artık canlı. Konuşabiliyor. Durduğu yerde durmuyor. Yapmaman gerekeni söylüyor sana. Bir bir çarpıyor suratına. Yapmamalıydım diyorsun. Hepsi bir hataydı, keşke diyorsun, keşke yapmasaydım. Hata ...