Beğeniyle okuduğunuz SELENGA’da, Müjgân’ın dağdağalı hayat mücadelesinde kâh üzüldünüz kâh şaşırdınız
ama bu hikâyenin burada bitemeyeceğine kanaat getirmiştiniz.
İnsanın son nefesine kadar ne nefsi ile savaşı biter ne de elemleri, sevinçleri diner. Önemli olan, kişinin içindeki
çocuğu hiç öldürmeyip, öpünce yaralanan dizinin iyileşmesi gibi ayağa kalkıp şevk ve neşeyle kaldığı yerden
koşmaya devam etmesidir.
Müjgân son noktaya geldiği anlarda bile tutunacak bir dal bulu ...