Karangu, mutsuzların koruyucusu, hastaların şifacısı, fakirlerin hamisi olacağına; insanları kötü ruhların saldırılarından koruyacağına, kötü ruhlara saygı göstereceğine yemin etmişti. Ama omzuna konmuş süzgün bir melek, ona bütün yeminlerini unutturdu: “O gece yer altına inen Karangu, kendisine bağlılığa zorlanmış tam yüz altmış beş karanlık ruhun tümünü çekip sürükleyip Melek’in başucunda bir araya getirdi. Onları birbirlerine asla kıramayacakları, çözemeyecekleri zincirlerle bağladı ve son