Evvel zaman içinde ihtiyar bir kral varmış. Hastalanmış: “Yattığım şu yatak her halde ölüm döşeği olacak”
diye aklından geçirmiş.
“Bana sadık uşak Johannes’i getirtin!” demiş.
Sadık uşak Johannes, en sevdiği adamıymış. Kendisine ömrü boyunca sadık kaldığı için adı böyleymiş.
Johannes yatağın yanına gelince, kral demiş ki:
“Ey sadık uşağım Johannes, sonumum yaklaştığını anlıyorum. Oğlumdan başka bir tasam yok. Kendini
idare edemeyecek kadar yaşı küçük. Öğrenmes ...