"Freud insan doğasına kötümser bakıyordu ve öncülleri temelinde bunu yapmaya mahkumdu. Onun gördüğü kadarıyla insan, başını çevirdiği her yerde tatminsizliğe mahkumdur. İlkel içgüdüsel dürtülerini kendisini ve medeniyeti harap etmeksizin tatmin edici bir biçimde yaşayamaz. Yalnızken veya diğerleriyle mutlu olamaz. Ya kendisi acı çekecek, ya da başkalarına acı çektirecektir. Meseleye böyle baktığı halde hızlı bir çözümle uzlaşıya varmaması ise onun yararına olmuştur. Aslına bakılırsa onun düşünce ...