?Boğaz'da bir akşamüstü, salaş bir lokantada balık yerken, hafifte çakır keyif, İstanbul'u seyrediyorum. Kandırılmışlıklarımdan kurtulup umudumun üzerine yürüyorum. Pişmanlıkların olmayacağı bir hayat istiyorum. Mutsuzum, umudum beni ayakta tutarken çaresizliklerimin yükünü kaldırmakta zorlanıyorum. Dolunay bulutların arasına saklanıyor, kaçar gibi, sonra yeniden aydınlatıyor karanlık laciverti, düşünmek yerine sadece bakabilsem diyorum. Dolunaya takılıyor gözlerim yeniden, her yeniden dolan bir ...