Bir gün insan 'virgül'ü kaybetti. O zaman zor cümlelerden korkar oldu ve basit ifadeler kullanmaya başladı. Cümleleri basitleşince, düşünceleri de basitleşti.
Bir başka gün 'ünlem' işaretini kaybetti. Alçak sesle ve ses tonunu değiştirmeden konuşmaya başladı. Artık ne bir şeye kızıyor ne de bir şeye seviniyordu.
Bir süre sonra 'soru işareti'ni kaybeytti ve soru sormaz oldu. Hiçbir şey, ama hiçbir şey onu ilgilendirmiyordu; ne kâinat ne dünya ne de kendisi umurundaydı.
Birkaç yıl s ...