Bu konunun benim "ölümün" resim tarzıyla özel bir münasebeti vardı. Ölüye bakarak resim
yapmak. Aslında ben ölülerin ressamıydım. Fakat gözler, onun kapalı gözleri! Acaba onları tekrar
görmeli miydim? Acaba düşüncemde, beynimde yeterince canlanmamışlar mıydı? Sabaha kadar
onun yüzüne bakarak kaç resim yaptım, bilmiyorum. Ama hiçbiri istediğim gibi olmuyordu.
Çizdiklerimi yırtıyordum. Ne bu işten yoruluyor ne zamanın akışını hissediyordum.