Koca nine yer sofrasında kahve içiyordu; tabii Yusuf'a da bir fincan yapmıştı. Karşılıklı otururlarken koca nine, Yusuf'un canının hâlâ sıkkın olduğunu fark etmiş fakat lafı onun açmasını beklemişti. Yusuf, yüzünü iyice içine gömmüştü neredeyse. En sonunda dayanamadı:
"Nine... Ben gitsem mi?"
"Nereye oğlum?"
"Belki gidersem ortalık durulur. Babamı arasak da beni gelip alsa..."
Yusuf, olup bitenden kendini sorumlu tutuyordu. Daha köy hayatına alışamamışken; bir yanda onu sevme ...