Kendi ve Siyah
yalnızdım. içe doğru bir burguyla bungun sabahların
meltemini taşıdım
yüksünüp nar çiçeklerine içlendiğim münhaldi. zira
hüzünler içinde bin haldim.
yazgım tereddütler ve terler içinde uyanmaktı mevsime
rüyaları çözmek değil rüyada ölmekti bütün hevesim
and içip ömrümün çürüyen yerlerinde yeşerecek
her şeye
ömrümden çalıp yüreğimde yer açtım
o yüzden artık büsbütün umarsız ve yersizim
evet hâlâ bir nehir ve bir yıldız sa ...