Dünyayı ahiretin tarlası görmek, ahiret azığımızı, kefenimizin cebini yaşarken doldurmamız gerektiği, hâl dilinin kâl (söz) dilinden daha müessir, yanlış üslubun doğru sözün celladı olduğu enfes bir üslupla anlatılmaktadır. Günlük hayatta karşılaştığımız pek çok meseleye irfan penceresinden bakılarak “insana yatırım olmadıkça topluma ve bireye mutluluk ve huzur getirmeyeceği” anlatılıyor. Kendinizi bir sohbetin içinde bulacak, empati yapacak, bazen hüzünlenip bazen güleceksiniz.