Çiçekli bozkırların da eteğinde
Bir buket çiçeğin anlatamadığı var.
Süslenmiş baharın düşlediği,
Yaşamış, yaşlanmış bir dünya değildi.
Duyuramaz biten şeyler kısık sesini.
Bahar çiçekli bıraktığı yerde çiçeklerini,
Nefes, yaşadıkça derinliğini yitirdi.
Değişiyormuş her şey beklentiler dışında.
Denk getirmek ufku, göğün kanadına…
Umutsuzluk, ev edinir umudun gölgesini
Rüzgarın sesi, esintilerde üşütür seslenişini.
Yurdun bazen hiç seçemediğin ...