Ataklar sırasında duyduğum acı ve ıstırap karşısında kendimi tam bir korkak hissediyorum -gereğinden fazla korkaklaşıyorum- ve belki de daha önce aşmak istemediğim bu medeni cesaretsizliğimin ta kendisi, şimdi beni iki kişilik yemek yemeye, daha çok çalışmaya ve tekrar hastalanma korkusuyla diğer hastalarla ilişkilerimi kısıtlamaya itiyor.
Kısacası, intihar etmeye niyetlenen ama sonra suyu çok soğuk bulduğu için kıyıya koşan biri gibi iyileşmeye çalışıyorum.
İnan Bana -Vinc ...