Küçük vadinin önü açık olan tarafında bir yılan duruyordu. Havva'ya o acı yemişi veren belki de bu yılandı. Bu kötü sürüngen, otların ve çiçeklerin arasında sürüne sürüne geliyor; yalanan bir hayvan gibi, ikide birde başını arkasına götürüyordu.
Bu gök ala doğanlarının havalandıklarını görmedim, bu konuda bir şey diyemeyeceğim; onları gördüğüm zaman havada uçuyorlardı.