Anka ben, her insan gibiyim
Eli, ayağı ve beyni çamur
Çamurdan yaratılmışım
Cümle âlem bunun için ağlar
Korkuya umut diye sarılmış fidan
Karanfilden kan sızar
İnsan etine doymayız
Ölürüz,
Öldürürüz
Beni kanlı ellere bırakma!
Koynuna al Anka!
Hani derdin ya
aşk ölümsüzdür
İşte o gün; bugündür
Evren suskun
Sevgi çaresiz
Konuş Anka!
Dilin dilime
Sesin sesime değsin
Anka, şimdi sen uzak bir masal değilsin.