Muzip muzip gülerek çıktı kürsüye ve arka taraflarda oturan ailesine de göz kırpmayı ihmaletmedi.
"Benim Tahir dayum, İstanbul'da polis memurudur" diye başladı ödevini okumaya. "Bir gece yarısı nöbetçi iken, karakolun telefonu çalar. Açar telefonu Tahir dayum. Karşıdaki ses şöyle demektedur:
‘İiiiyi aaaakşamlar. Biiiiiir iiiiihbarım ooooolacaktu.'
‘Buyrun' der Tahir Dayum.
‘Buuuuu... Burada ööööölü biiiir aaaat vaaar.'
‘Adresi verun, hemen alduralum beyefendi.'
...