Ordinov, her zaman sessiz dingin ve içe dönük bir yaşam sürmüştü. Üç yıl kadar önceydi. O tarihte doktorasını verip olanaklar ölçüsünde bir başıboşluğa ulaştıktan sonra, o zamana kadar sadece adını duyduğu bir yaşlı adamın evine gidip kapısını çaldı. Resmi üniformalı uşağı, efendisine geldiğini söylemeye bin bir güçlükle razı etti. Uşağın dönüşünü epeyce bekledi. Sonra o güne dek her nasılsa yıkılmadan kalabilmiş, yüksek tavanlı, loş ve içinde eşya bulunmayan, tüm tarihsel eski aile konaklarınd ...