“İçimdeki seni bir bilsen, bendeki seni bir görsen... Öyle bir girdin ki dünyama, sana öyle bir karıştım ki artık sensiz nefes alamıyorum.”
Aşkı birbirlerinde keşfetmenin sarhoşluğuyla ayakları yere basmayan Asya ve Fatih için günler, geç kalınmışlığın acısını çıkarmakla geçiyordu. Özlem, ihtiraslı bir rüzgâr gibi dalgalar hâlinde onları kıvrandırıyordu. Geçmiş ve gelecek medcezir eşliğinde yok oluyordu, sadece yaşadıkları an kalıyordu ellerinde. Yavaşça, kaygısızca, fütursuzca…
...