Onlar beni kabul etmeyince, ben kabuğuma daha çok itildim.
Onların gözleri beni görmeyince, ben karanlığa daha çok çekildim. Alıştım. Çeliştim sessiz bir
yamacın burnunda gecenin en serin tarafıyla. Kaç kez yenildim kendime verdiğim savaştan galip
çıkamayan taşların boylarını aşan aşklarına. Alıştım. Sonunda yalnızlıkta buldum huzuru ve
karanlığa yapıştım, bırakmadım, tuttum yakasından ve savaşmaya alıştım.
Dışlandım... ben birden geçerken sözüme, onlar bakmadan ism ...