Köklerimizin ardılıyız biz. Yüzüm hep Nurhaq Dağlarına dönük yaşadım. Güneşin doğusundan gelip batısında aradım geçmişimi. Ne insanlar gördüm orada, duygusuz ve anlamsız bir dünyevi yaşam içinde. Yürek burkan ne çok hikâyeler dinledim, dili yok olan, renkleri kaybolan... Ruhu yorgun bir yolcuyum. Avrupadan güneş ülkesine koşuyor ayaklarım. Gölgem Anadoluya değiyor. Köklerinize dönüp bakın, yaşam otu köklerimizin olduğu bu yerdedir...
Rokatın bir hayal dünyası gibi tanımlayarak, Güneş Ülkesi ...