Belki de sadece beynimizi kandırarak kolaya kaçıyor, zahiri kabullenebileceğimiz
kadar görmeyi tercih ediyoruz.
Söyleyemediklerimizden, itiraf edemediklerimizden başka hayatlar, başka insanlar çıkar
şüphesiz. Ama unuttuğumuz şu ki o başkaları da biziz... Arka bahçelerimizde, sessizliğimizde,
çekincelerimizde yaşatıyor olabilir miyiz karanlık yüzümüzü? Karanlıkta kalan tarafımız, bizi
görünen yüzümüzden daha az biz yapmıyor. Bilakis pek çok zaman söyleyemediklerimizd ...