Doğduğu toprakları bir daha görmemek üzere göç etmek zorunda kalan bir ailenin yapayalnız kalmış son ferdiydi Cantemir, hayal meyal hatırlıyordu annesini, babasını ve biraz da dedesini! Umutla çıktıkları yolda yaşadıklarını, onu nelerin beklediğini bilme ihtimali de yoktu zaten. Çoğu insanın tahayyül bile edemeyeceklerini yaşamaya başladığında artık hızla akan bir nehrin akıntısında kalmış gibiydi belki de! Mingi Tav’ın eteklerindeki köyünden, Üsküdar’ın güzel bahçeli evlerine, Darüleytam’ın yüz ...