Kocaman bir boşluk var babama dair hayatımda her zaman hissettiğim, her bağırdığımda kendi sesimi duyduğum kocaman bir boşluk... Zorlasam da hiç hatırlayamadığım, hatırlayamadığım için kendime daima kızdığım: Babam.
Umursamıyorum... Hayır, umursuyorum aslında. Umursamıyorum diyen herkesin umursadığı gibi. Tıpkı annem gibi... O da her seferinde 'canı cehenneme dese' de, babamın alelacele giderken bıraktığı her şeyi çöpe atsa da atamadığı bir şeyi var... Ben ortaokula giderken yatak odasındak ...