Ay Geceye Matem
Ay geceye matem ben sensizliğe,
Odamın, sahrasında kimsesizce
İnceden derin sızı girer ciğerime
Sinem'e çektim kaderi sessizce.
Çıkıp gitsem tozlu dumanlı yola
Varsam çiçekli bahçeli bağlara
Verse kader dileğim kucağıma
Gülerdi kader yüzüme doyasıya
Odamın hüzün kokan duvarında,
Satırlarımı döktüm bir kâğıda
Mürekkebi dağıttı aktı gözyaşım
Kader mi sensizliğe mahkûmluğum.
Değ ...