Önce ateş basmış sonra buz kesmişti adamı yanında bulduğunda. Söyleyeceği ya da yapacağı her ne varsa kaybolup gitmişti zihninden ona bakarken. Sonra aklına geldi yine. Yalancıydı adam, orası kesindi. Belli ki bu şehirde geçen kayıp zamanına dahildi. İstanbul'a kadar peşinden gelmesine, karşısına çıkmasına rağmen, olanları hatırlamaya çalışıp üzüntüden kıvranmasına izin vermişti. Ağlamamalıydı. Güçlü durmalı, hesap sormalıydı. Ayaklarını yere indirdi, sırtını dikleştirdi, kaşları çatılacak oldu. ...